Ghana 20/07/14

Accra

Ik woon nu al bijna 2 weken bij Delasi en dit is toch een hele andere omgeving dan waar ik eerst woonde. Bij mijn eerste verblijfplaats liepen de wilde kippen en geiten voor mijn verblijf langs. De wegen waren zandwegen met kuilen. De bevolking deed zijn/haar behoefte gewoon publiekelijk ongegeneerd langs de weg. En mensen sliepen in containers langs de weg. Ik woon dus nu in een iets meer ontwikkelde omgeving. Hier is er al een weg van asfalt en wonen de mensen in redelijke huizen. Het is wel nog steeds Ghana dus je bent niet altijd verzekerd van water en licht. Alleen douchen en tandenpoetsen in het donker is ook een leuke ervaring.

Accra is een hele grote stad met ongeveer 5 miljoen inwoners. Deze stad is ook in verschillende districten opgedeeld. Ik ben deze week naar Nungua geweest, dat is ook een district. Dit gebied is erg arm en onder ontwikkeld. Best indrukwekkend om te zien. De aroma was ook goed waarneembaar. Normaal gesproken heeft men een natuurlijk proces genaamd adaptatie, dat ervoor zorgt dat men bepaalde aanhoudende prikkels negeert. Maar dat proces was bij mij volkomen afwezig helaas.

Danpong medical centre

De afgelopen week heb ik dus in het lab gewerkt, waar ik eigenlijk een soort scheikunde maar dan met bloed heb gedaan. Alleen dan met het doel om de juist diagnose te stellen, omtrent bepaalde aandoening zoals HIV, salmonella en malaria.

Ik heb ook gewerkt in de farmacie.
Daar heb ik wat geleerd over verschillende bacteriële infecties en de causaliteit van verschillende medicijnen. Hier werkte ik echter vooral achter de kassa. De farmaceut blijkt echter over meer analytische kwaliteiten te moeten beschikken, dan ik dacht. Men komt hier niet altijd met een prescriptie van een medisch specialist.

Ik heb ook paar dagen bij de obstetrische en gynaecologisch afdeling gewerkt. Hier heb ik vooral geholpen bij het toedienen van antibiotica aan zwangere vrouwen.

Vertrekken naar het buitenland

Ik heb ook veel gepraat met de zusters van Danpong. Uit deze conversatie werd mij duidelijk dat ze ontevreden zijn, over hun financiële tegemoetkoming. Ze beweren dat ze in het buitenland veel meer kunnen verdienen. Dit impliceert dat veel zusters naar het buitenland vertrekken. Dit betreft vooral de zusters, die zich nog in het beginstadium van hun carrière bevinden. De overheid heeft eerst een financiële injectie nodig om aan de gevraagde behoefte te voldoen.
Ik heb met een zuster gesproken die 23 jaar oud was. En zij was al een jaar lang elke dag aan het leren om een toelatingsexamen te doen, zodat ze mocht werken in de Verenigde Staten. De Ghanese jeugd is dus erg gedreven om succesvol te worden. Sommigen onder hen gingen de hele dag studeren en na het studeren nog werken. Op deze dagen sliepen ze niet meer dan 4 uur op een dag.
Ik heb een aantal dagen met een erg ondernemende Ghanese student opgetrokken genaamd Nelson. Ik was erg onder de indruk van hem. Hij leerde altijd heel hard en naast school bezat hij ook enkele nog provisiewinkels met personeel. Ik heb samen met hem zijn bezit bezichtigd. Hij werkt heel hard en is altijd vrolijk. Tijdens de tentamen week werkte hij soms 3 dagen lang zonder ook maar een uur te slapen. Hij beweert zelf 5 dagen zonder slaap te kunnen. Hij zit in het laatste jaar van zijn business opleiding. Daarnaast zorgt hij ook nog voor zijn ouders en zijn jongere broertjes. Hij wilde voor de toekomst het bestaande gaan uitbreiden. Als ik me niet vergis, had hij al 15 man in dienst. Hij is wel een van de weinige, die zijn geluk in zijn eigen land zoekt. De meeste zien meer perspectief in landen zoals het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Wat mij wel opviel is dat de grote meerderheid toch prefereert terug te komen naar het land van herkomst. Mijn visie over dit land ziet er veelbelovend uit. Ik denk dat menig perceptie over Ghana bijgesteld zal moeten worden, wanneer deze veelbelovende jeugd zal terugkeren.
Deze jeugd zal ook wel zijn impact hebben op onze westerse arbeidsmarkt. Aangezien deze erg gedreven en weinig eisende immigrant eenvoudig te substitueren is voor de doorsnee westerling.

Het vreedzame deel van Afrika.

Ghana heeft een hele vreedzame cultuur. De kans is vrijwel nihil dat je iets overkomt. Er wordt hooguit wel eens 'obroni' naar je geroepen, dat buitenlander betekent. Ze zijn hier wel streng gelovig. Ze kijken je raar aan als je vertelt, dat je een atheïst bent. Maar je wordt volledig gerespecteerd. Vlak naast mijn woning is een kerk gevestigd, die bijna elke dag volop in actie is. En binnen een straal van nog geen 50 meter is er een moskee. Deze moskee is gedurende deze periode tijdens zonsopgang en -ondergang vanzelfsprekend onmiskenbaar in gebruik. Vanuit mijn kamer zijn de gebeden op niet mis te verstane wijze volgbaar. Toch zorgt dit niet tot conflicten, in tegenstelling tot buurland Nigeria. In het relatief welvarende land Nigeria worden met regelmaat aanslagen gepleegd door de moslim extremisten van de Boko Haram. Vanwege de vreedzaamheid in Ghana is het waarschijnlijk zo aantrekkelijk voor buitenlandse bedrijven om zich hier te vestigen. Ik heb in Accra al aardig wat Nederlandse bedrijven gezien zoals Philips, Unilever en MDF natuurlijk.